पुस्तक परीक्षणांशिवाय.......मी माझ्या दैनंदिनीत अजून खंडीभर गोष्टी लिहील्या आहेत...लिहिते.....दैनंदिनी म्हणजे रोज काही लिहीतेच असं नाही.....लिहीण्यासारखं घडलं...वेळ असला........आणि मुख्यत: मधूनच कधीतरी "हळ्वी आणि जास्त विचार करणारी मी" जागी होते.....तेव्हा डायरीची पाने हमखास पांढ-याची काळी होतात. एरवी महिना महिना मी ती उघडत नाही....
असेच काही विचार.....खास कुठल्या घटनेवर मी केलेला काथ्याकूट...."आपण कसे आहोत" याबद्दल मी खरडलेले काही परिच्छेद इथे देते आहे. काही ठिकाणी कदाचित xxxxxxx दिसतील....ते माझे खाजगी (मला प्रकाशित करण्याची इच्छा नाही...असे काही) असलेल्या वाक्यांच्या जागी टाकलेत.....
जे शब्द मी डायरीत इंग्लिशमध्ये लिहिलेत...ते मराठीत भाषांतर करण्याच्या भानगडीत न पडता...तसेच इंग्लिश मध्येच लिहीलेत.....
१२-Nov-२००५
हं........xxxxx xxxxxxx xxxx xxxxx xxxx xxxxxxx. जाऊ दे....फार काही सुख दु:ख नाही...हल्ली.....हल्लीच काय...जशी मी नोकरी करायला लागले आहे..आणि शांत बसून विचार करायला वेळ मिळेनासा झालाय....तसे मला वाटते..nothing really touches my heart anymore!..... असे वाटते...पुर्वी कशा सगळ्या feelings intense असायच्या....आणि हल्ली...its like.....just for the sake of it.......आजूबाजूला घडणा-या गोष्टी आणि heart यांच्यामध्ये एक buffer तयार झालाय असं वाटतं ( कॉलेस्ट्रॉल चा असेल का?) बाहेरून घडणा-या कुठल्याही गोष्टींचे परिणाम या buffer मध्ये mild होऊन मगच heart पर्यंत पोचतात...very mild...so my reactions are even milder!....कळत नाही घटनाच तेवढी तीव्र नव्हती...की...intense reaction न देण्याची हल्ली माझी tendancy झाली आहे.
पण सांगू का its like a drug........पुर्वी फार विचार करायचे....फार react व्हायचे.....त्रास व्हायचा....हे आता म्हणजे नशेत असल्यासारखं आहे...त्या अंमलाखाली कसं...कळतं...हे खरं नाही......पण तरी बरं वाटतं....तात्पुरते का होईना! हे सदैव busy असणं म्हणूनच मला बरं वाटतं...नशा झाल्यासारखे झाले आहे...नकली आहे...सुखी नाही...पण निदान पुर्वीसारखी दु:खी तरी नाही!......
काय मी देवदास स्टाईल ने लिहीते आहे...पण हे आत्ता लिहीलं आहे एवढंच...वाटतं मला कायम असंच!!!
आत्ता "मै, मेरी पत्नी ऒर वो" पाहीला...राजपाल यादव....best!!!....हिर्रॉईन पण छान होती...ब-याच दिवसांनी कुठलातरी पिक्चर पाहताना डोळ्यात पाणी आलं..तरी...मला वाटतं...शेवट अजून थोडा senti करता आला असता...असो....ठीक आहे.
Sunday, May 13, 2007
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
2 comments:
tuzi kontyahi goshtila reaction n denyachi tendancy pramanik aahe nisha. kaaran jevha aapan swatahachya payawar ubhe aasato pagar-pani vyavsthit aasate tevha dusryancha taap ghenyasathi man tayar hot nahi, karan aapan tevha eka surkshit jagevar sthir aasato.
ani dusryanchya aadachani va problems pahun aapan kiti sukhi aahot yachi jaaniv aaplya manala hote.va nasta dokyala tras nako mhanun halli aapan titkya usphurtpane dusryanchya dukhat va problemmadhe sahabhagi hou icchit nahi..
Tu tujhyaa feelings dilute houn heart paryant pohochnyaacha je liheelays, te mee hee anubhavatoy, aani vichaar karato kadhee kadhee, "mi kaay hoto, aani aataa kaay zaaloy"...tu te sagala nemakyaa shabdaat baandhalays....thanks...majhee feeling konitaree share karat asalyaabaddal.... :)
Post a Comment